Y gwahaniaeth rhwng diwygiadau o "Llinell enw'r awdur"
(Crëwyd tudalen newydd yn dechrau gyda 'Saesneg: ''Byline'' Llinell lle y nodir awdur yr erthygl bapur newydd neu gylchgrawn, gan amlaf rhwng y pennawd a’r paragraff cyntaf. Roedd y wasg fas...') |
|||
| Llinell 3: | Llinell 3: | ||
Llinell lle y nodir awdur yr erthygl bapur newydd neu gylchgrawn, gan amlaf rhwng y pennawd a’r paragraff cyntaf. | Llinell lle y nodir awdur yr erthygl bapur newydd neu gylchgrawn, gan amlaf rhwng y pennawd a’r paragraff cyntaf. | ||
| − | Roedd y wasg fasnachol yn annog cyhoeddi enw’r [[gohebydd]] ar frig stori oherwydd y cysylltiad rhwng y ''byline'' a chyflog y newyddiadurwyr. Oni bai bod y gohebydd yn ychwanegu eu henwau i’w herthyglau, yn ôl y ddadl, ni fydden nhw’n gallu hawlio statws uwch na chyflog gwell. | + | Roedd y wasg fasnachol yn annog cyhoeddi enw’r [[gohebydd]] ar frig stori oherwydd y cysylltiad rhwng y ''byline'' a chyflog y newyddiadurwyr. Oni bai bod y [[gohebydd]] yn ychwanegu eu henwau i’w herthyglau, yn ôl y ddadl, ni fydden nhw’n gallu hawlio statws uwch na chyflog gwell. |
Yn ystod y 1920au a’r 1930au yn Unol Daleithiau’r America, defnyddiwyd enwau’r gohebwyr yn eang pan, yn ôl Schudson (1978), y daethant yn arf allweddol ar gyfer gwahanu gwerthoedd personol oddi wrth ohebu gwrthrychol. Hefyd, roedd y ''bylines'' yn arwydd o gynnydd ym mhroffesiynoldeb ac arbenigedd newyddiadurwyr wrth gyflwyno’r newyddion gan iddynt ddangos pwy oedd awdur yr erthyglau. Nid yn unig yr oedden nhw’n rhoi statws i ohebwyr penodol, ond dechreuodd darllenwyr chwilio am erthyglau gan ohebwyr yr oedden nhw’n credu y gellid ymddiried ynddynt. | Yn ystod y 1920au a’r 1930au yn Unol Daleithiau’r America, defnyddiwyd enwau’r gohebwyr yn eang pan, yn ôl Schudson (1978), y daethant yn arf allweddol ar gyfer gwahanu gwerthoedd personol oddi wrth ohebu gwrthrychol. Hefyd, roedd y ''bylines'' yn arwydd o gynnydd ym mhroffesiynoldeb ac arbenigedd newyddiadurwyr wrth gyflwyno’r newyddion gan iddynt ddangos pwy oedd awdur yr erthyglau. Nid yn unig yr oedden nhw’n rhoi statws i ohebwyr penodol, ond dechreuodd darllenwyr chwilio am erthyglau gan ohebwyr yr oedden nhw’n credu y gellid ymddiried ynddynt. | ||
| − | + | ==Llyfryddiaeth== | |
Schudson, M. 1978. ''Discovering the News''. Efrog Newydd: Basic Books.
| Schudson, M. 1978. ''Discovering the News''. Efrog Newydd: Basic Books.
| ||
Diwygiad 15:14, 1 Awst 2018
Saesneg: Byline
Llinell lle y nodir awdur yr erthygl bapur newydd neu gylchgrawn, gan amlaf rhwng y pennawd a’r paragraff cyntaf.
Roedd y wasg fasnachol yn annog cyhoeddi enw’r gohebydd ar frig stori oherwydd y cysylltiad rhwng y byline a chyflog y newyddiadurwyr. Oni bai bod y gohebydd yn ychwanegu eu henwau i’w herthyglau, yn ôl y ddadl, ni fydden nhw’n gallu hawlio statws uwch na chyflog gwell.
Yn ystod y 1920au a’r 1930au yn Unol Daleithiau’r America, defnyddiwyd enwau’r gohebwyr yn eang pan, yn ôl Schudson (1978), y daethant yn arf allweddol ar gyfer gwahanu gwerthoedd personol oddi wrth ohebu gwrthrychol. Hefyd, roedd y bylines yn arwydd o gynnydd ym mhroffesiynoldeb ac arbenigedd newyddiadurwyr wrth gyflwyno’r newyddion gan iddynt ddangos pwy oedd awdur yr erthyglau. Nid yn unig yr oedden nhw’n rhoi statws i ohebwyr penodol, ond dechreuodd darllenwyr chwilio am erthyglau gan ohebwyr yr oedden nhw’n credu y gellid ymddiried ynddynt.
Llyfryddiaeth
Schudson, M. 1978. Discovering the News. Efrog Newydd: Basic Books.
- Mae testun y cofnod hwn wedi’i ryddhau dan y drwydded Creative Commons BY-SA 4.0, sy’n eich caniatáu i’w ail-ddefnyddio a’i newid mewn unrhyw ffordd os ydych yn rhoi cydnabyddiaeth ar ffurf dolen i’r dudalen hon, ac yn trwyddedu eich fersiwn ddeilliadol yn yr un modd. Gweler testun y drwydded am ragor o fanylion.
